Ποιος είπες μοίρασε τα χαρτιά και συ έμεινες απ' έξω
κι ως το πρωί κατάπινες χειρόγραφα
ποιος ο θανών και ποιος ο αθάνατος
είναι ανάγκη ή πολυτέλεια η πλάνη;
Θέλεις λοιπόν να μάθεις ή ν' ακούς
την ιδιοτέλεια των εν λευκώ αναδυόμενων κερμάτων
παλαιάς κοπής της μοιρασιάς του κόσμου;
Αταίριαστο κομμάτι στο σπασμένο άγαλμα
αφήνεις πρόσφορο στη δόξα της αλχημείας του
σύζυγο της μιας και μόνης αιτίας που αναγκάζει τα πόδια να γονατίζουν
ελέω θεού
Είμαι κι εγώ θα πεις
ένα άσπαρτο κουκούτσι που επιμένει να θαφτεί στην αιωνιότητα
τρέμω σαν διαβάζω το κόκκινο ποίημα
μήπως γκρεμιστώ λίγο πριν φιλήσω την κορφή του
