12 Μαρ 2013

το γκόλιο στο μαλλί κι ο καναπές

Την ώρα που έγραφα το ποίημα με πλησίασε η Θλίψη

Ρακένδυτη με τα πόδια γδαρμένα
εκλιπαρούσε μια δυο σειρές απ' το τετράδιο
δεν της έδωσα παρά κάτι ύψιλα και της υποσχέθηκα ευτυχία


Την ώρα που έγραφα το ποίημα με πλησίασε η Χαρά

Στα μαλλιά της πασχαλιές
στους ώμους της τα υφαντά της άνοιξης
η μέση της δεμένη μ' όλα τ' αγριολούλουδα του Μάη
της έδωσα ένα άλφα κεφαλαίο και της υποσχέθηκα καλοκαίρι


Την ώρα που έγραφα το ποίημα με πλησίασε ο Έρωτας

Φτερά και υποσχέσεις
ταραταζούμ και τα πιοτά της νύχτας
τσαρλατάνος και θεομπαίχτης
σήμερα ζω πεταλούδα
αύριο κατσαρίδα
του άφησα στο χέρι ένα ωμέγα 


Την ώρα που έγραφα το ποίημα με πλησίασε η Οργή

Άφησε κάτω το ποίημα
δε σου ανήκει το δώρο που δεν έγινε άξιό σου
δεν είν' ο κόσμος κόσμος σου
αν δεν τα βγάζεις πέρα με την πληγή σου
δε σου ανήκει τίποτα
μόνο να βγεις στο δρόμο κι αντί λουλούδια
να μαζεύεις ανθρώπους